Verbum

артышо́к, ✂, м.

Травяністая расліна з буйнымі фіялетавымі суквеццямі, ніжнія мясістыя часткі якіх ядомыя.

|| прым. артышокавы, ✂.

артэзія́нскі, ✂.

Заключаны ў глыбокіх ваданосных слаях пад натуральным ціскам; глыбінны.

• А. калодзеж.
• Артэзіянскія воды.

артэ́рыя, ✂, ж.

1. Крывяносны сасуд, які нясе кроў ад сэрца ва ўсе часткі цела.

2. перан. Шлях зносін (высок.).

   • Водныя артэрыі.

|| прым. артэрыяльны, ✂.

• А. ціск.

артэрыясклеро́з, ✂, м.

Хранічнае захворванне артэрый.

ару́даваць, ✂; незак. (разм.).

1. чым. Дзейнічаць пры дапамозе чаго-н.

   • А. лапатай.

2. Праяўляць дзейнасць (звычайна адмоўную).

   • На дачы арудаваў злодзей.

а́рфа​¹, ✂, ж.

Шчыпковы музычны інструмент у выглядзе вялікай трохвугольнай рамы з нацягнутымі на ёй струнамі.

|| прым. арфавы, ✂.

а́рфа​², ✂, ж.

Сельскагаспадарчая машына для ачысткі збожжа ад мякіны, пылу і пад. пасля малацьбы; веялка.

|| прым. арфавы, ✂.

арфава́льшчык, ✂, м.

Той, хто працуе на арфе​².

|| ж. арфавальшчыца, ✂.

арфава́ны, ✂.

Ачышчаны арфаваннем.

• А. ячмень.

арфава́ць, ✂; незак.

Ачышчаць арфай зерне ад мякіны, пылу і пад.

• А. жыта.

|| зак. праарфаваць, ✂.

|| наз. арфаванне, ✂.