Verbum

арганізава́ць, ✂; зак.

1. Заснаваць, стварыць.

   • А. курсы.
   • А. хор.

2. Падрыхтаваць, наладзіць.

   • А. сустрэчу.
   • А. дастаўку газет.

3. Аб’яднаць для якой-н. мэты.

   • А. моладзь.

4. Упарадкаваць што-н.

   • А. свой час.

|| незак. арганізоўваць, ✂.

|| наз. арганізацыя, ✂.

арганіза́тар, ✂, м.

Той, хто арганізоўвае, з’яўляецца ініцыятарам чаго-н.

• А. атрада.

|| прым. арганізатарскі, ✂.

• Арганізатарскія здольнасці.

арганізацы́йны, ✂.

Які адносіцца да арганізацыі (гл. арганізаваць у 1 знач.), да падрыхтоўкі ажыццяўлення чаго-н.

• А. перыяд.
• Арганізацыйныя расходы.

арганіза́цыя, ✂, ж.

1. гл. арганізаваць.

2. Арганізаванасць, унутраная дысцыпліна, прадуманы, планамерны парадак. Дакладная а. ў рабоце.

3. Грамадскае аб’яднанне або дзяржаўная ўстанова.

   • Прафсаюзная а.
   • Будаўнічая а.

аргані́зм, ✂, м.

1. Жывая істота ці расліна з органамі, якія дзейнічаюць зладжана.

   • Развіццё арганізмаў.

2. Сукупнасць фізічных і духоўных уласцівасцей чалавека.

   • Здаровы а.

3. Складанае арганізаванае адзінства.

   • Дзяржаўны а.

|| прым. арганізменны, ✂.

арга́ніка, ✂, ж. (разм.).

1. Арганічная хімія.

2. Арганічныя ўгнаенні.

   • Вывезці арганіку на палі.

аргані́ст, ✂, м.

Музыкант, які іграе на аргане.

|| ж. арганістка, ✂.

|| прым. арганісцкі, ✂.

аргані́чны, ✂.

1. Які належыць да жывёльнага або расліннага свету, які мае адносіны да арганізмаў (у 1 знач.).

   • А. свет.
   • Арганічная прырода.
   • Арганічная хімія (раздзел хіміі, які вывучае злучэнні, што змяшчаюць у сабе вуглярод).

2. Які датычыцца ўнутранай будовы чалавека, яго арганізма (у 2 знач.), органаў.

   • А. парок сэрца.

3. Які датычыцца самой сутнасці чаго-н., карэнны.

   • Арганічнае адзінства тэорыі і практыкі.

4. перан. Унутрана ўласцівы каму-н.

   • Арганічнае непрыманне.

|| наз. арганічнасць, ✂.

аргаты́зм, ✂, м.

Слова ці моўны зварот з арго.

аргвы́вады, ✂.

Скарачэнне: арганізацыйныя вывады — канкрэтныя меры, якія прымаюцца для рэалізацыі якога-н. рашэння.

• Зрабіць а.