Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

аптымі́ст, , м.

Чалавек, поўны аптымізму; проціл. песіміст.

|| ж. аптымістка, .

апты́чны, .

  1. гл. оптыка.

  2. Светлавы, зрокавы.

    • А. падман.

аптэ́ка, , ж.

Установа, дзе рыхтуюцца па рэцэптах урачоў і прадаюцца лякарствы.

  • Як у аптэцы (разм. жарт.) — вельмі дакладна.

|| прым. аптэкарскі, і аптэчны, .

  • Аптэкарскія тавары.
  • Аптэчная шафа.

аптэ́кар, , м.

Работнік аптэкі.

|| ж. аптэкарка, .

|| прым. аптэкарскі, .

аптэ́чка, , ж.

Набор лякарстваў, неабходных для першай дапамогі, а таксама спецыяльная скрынка, шафка з такім наборам.

  • Дарожная а.

апубліко́ўваць, ; незак.

Тое, што і публікаваць.

апу́склівы, .

Неахайны, недагледжаны.

  • А. чалавек.

апускны́, .

Які можна апусціць.

  • Апускная лямпа.

апусташа́льны, .

Які робіць апусташэнне.

  • Апусташальныя войны.

|| наз. апусташальнасць, .

апусто́шаны, .

Пазбаўлены маральных сіл, унутранага, духоўнага зместу.

  • Апустошаная душа.

|| наз. апустошанасць, .