Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

рэтраспектыва, , ж. (кніжн.).

Погляд у мінулае, агляд таго, што было ў мінулым.

рэтраспектыўны, (кніжн.).

Звернуты да мінулага, у рэтраспектыву.

  • Р. погляд.
  • Р. паказ фільмаў.

|| наз. рэтраспектыўнасць, .

рэтуш, , ж.

Выпраўленне малюнка, адбітка на фатаграфічных негатывах і здымках, іх спецыяльная апрацоўка для паляпшэння пры друкаванні.

рэтушаваць, ; зак. і незак.

Апрацаваць (-цоўваць) рэтушшу.

|| зак. адрэтушаваць, .

|| наз. рэтушаванне, і рэтушоўка, .

рэтушор, , м.

Спецыяліст па рэтушаванні.

|| прым. рэтушорскі, .

рэўком, , м.

Скарачэнне: рэвалюцыйны камітэт — часовы надзвычайны орган савецкай улады ў час грамадзянскай вайны і ваеннай інтэрвенцыі (1918—1920 гг.).

|| прым. рэўкомаўскі, .

рэўмаркардыт, , м.

Запаленчае паражэнне сэрца пры рэўматызме.

рэўматалогія, , ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае рэўматызм і займаецца яго лячэннем.

|| прым. рэўматалагічны, .

рэўматолаг, , м.

Урач — спецыяліст па рэўматалогіі.

рэўматызм, , м.

Інфекцыйна-алергічная хвароба з паражэннем суставаў, сардэчна-сасудзістай сістэмы, якая звычайна суправаджаецца вострым болем.

  • Застарэлы р.

|| прым. рэўматычны, і рэўматоідны, .