Verbum

апеты́тны, ✂.

Які ўзбуджае апетыт, смачны, прыемны на выгляд.

• А. торт.

|| наз. апетытнасць, ✂.

апе́ць, ✂; зак. (высок.).

Уславіць, усхваліць (у вершах, песнях).

• А. герояў.

|| незак. апяваць, ✂.

апе́чак, ✂, м.

Каменны або гліняны падмурак печы.

апілава́ць, ✂; зак.

Апрацаваць пілою, напільнікам.

• А. бервяно.

|| незак. апілоўваць, ✂.

|| наз. апілоўванне, ✂ і апілоўка, ✂.

|| прым. апіловачны, ✂.

• А. станок.
• Апіловачныя работы.

апі́лкі, ✂.

Дробныя часцінкі матэрыялу, якія ўтвараюцца пры апрацоўцы яго пілой, напільнікам, пілавінне.

• Драўняныя а.
• Металічныя а.

|| прым. апілачны, ✂ і апілкавы, ✂.

апі́рышча, ✂, н. (разм.).

Тое, што і апора (у 2 знач.).

• Трэба шукаць нейкага апірышча ў жыцці.

апіса́льніцтва, ✂, н.

Апісанне без спробы абагульнення, ацэнкі, вывадаў.

• Захапленне аўтара апісальніцтвам.

апіса́льны, ✂.

Які змяшчае ў сабе апісанне, абмежаваны адным апісаннем.

• Апісальная частка даследавання.

|| наз. апісальнасць, ✂.

апіса́нне, ✂, н.

1. гл. апісаць.

2. Сачыненне, укладанне, у якім што-н. апісваецца.

   • Геаграфічныя апісанні.

апіса́ць, ✂; зак.

1. Расказаць пра каго-, што-н., паказаць, абмаляваць у пісьмовай або вуснай форме.

   • А. падзеі.

2. Перадаць звесткі пра склад, асаблівасці чаго-н.

   • А. мясцовую гаворку.

3. Скласці поўны спіс чаго-н. (з мэтай уліку, па прычыне якой-н. пастановы судовых органаў і пад.).

   • А. маёмасць.

4. Завяшчаць каму-н.

   • А. дом старэйшаму сыну.

5. У матэматыцы: начарціць адну фігуру вакол другой з захаваннем пэўных умоў.

   • А. акружнасць вакол трохвугольніка.

6. Зрабіць рух, перамясціцца па крывой.

   • А. дугу.

|| незак. апісваць, ✂.

|| наз. апісанне, ✂ і вопіс, ✂.