Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ампліту́да, , ж. (спец.).

Размах хістання, найбольшае адхіленне цела, што хістаецца, ад становішча раўнавагі; розніца межаў, паміж якімі змяняецца якая-н. пераменная велічыня.

  • А. хістання маятніка.
  • А. гадавой тэмпературы.
  • А. крывянога ціску.
  • А. цэн.

|| прым. амплітудны, .

амплуа́, нескл., н.

Тып акцёрскіх роляў.

  • А. коміка.

а́мпула, , ж.

Герметычна запаяная пасудзіна для захавання чаго-н.

  • Лякарства ў ампулах.

|| прым. ампульны, .

ампутава́ць, ; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) ампутацыю.

  • А. нагу.

ампута́цыя, , ж.

Адразанне хворай канечнасці або знешняй часткі органа.

  • А. рукі.

|| прым. ампутацыйны, .

амуле́т, , м.

Невялікі прадмет, які носяць забабонныя людзі на целе як магічны сродак, нібыта здольны засцерагчы ад бяды, хваробы і пад. і талісман.

|| прым. амулетны, .

амуні́цыя, , ж. (уст.).

Паходны рыштунак байца (акрамя зброі і адзення).

  • Пры поўнай амуніцыі (з усім тым, што ваеннаслужачы павінен мець у паходзе).

|| прым. амунічны, .

аму́рны, (уст. і жарт.).

Любоўны (ад імя Амура, бога кахання ў антычнай міфалогіі).

  • Амурныя справы.

амфі́бія, , ж.

  1. Пазваночная жывёліна, якая дыхае ў раннім узросце жабрамі, а ў дарослым стане лёгкімі.

  2. Земнаводная расліна.

  3. Самалёт для ўзлёту і пасадкі на вадзе і на сушы, а таксама танк, аўтамабіль для руху па сушы і па вадзе.

|| прым. амфібійны, .

амфібра́хій, , м.

Трохскладовая вершавая стапа з націскам на другім складзе.

|| прым. амфібрахічны, .