Verbum

алья́нс, ✂, м. (кніжн.).

Саюз, аб’яднанне.

• Міжнародны кааператыўны а.

алья́с, ✂, м.

Шматгадовая травяністая трапічная расліна з тоўстым мясістым лісцем, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне.

|| прым. альясавы, ✂.

алюмі́ній, ✂, м.

Хімічны элемент, лёгкі, коўкі серабрыста-белы метал.

|| прым. алюмініевы, ✂.

алю́р, ✂, м.

Спосаб хады, бегу каня (галоп, рысь і пад.).

|| прым. алюрны, ✂.

аляпава́ты, ✂.

Няўмела, безгустоўна, груба зроблены.

• А. малюнак.

|| наз. аляпаватасць, ✂.

амазо́нка, ✂, ж.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: прадстаўніца ваяўнічага племені жанчын.

2. Жанчына-коннік у спецыяльным касцюме для верхавой язды.

3. Доўгая сукенка для верхавой язды.

   • Імчаліся конна жанчыны ў чорных амазонках.

|| прым. амазонскі, ✂.

амаладзі́цца, ✂; зак.

1. Стаць больш маладым (па жыццяздольнасці, па выгляду і пад.).

2. (7 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць абноўленым па складу членаў чаго-н.

   • Калектыў амаладзіўся.

|| незак. амалоджвацца, ✂.

|| наз. амалоджванне, ✂.

|| наз. амаладжэнне, ✂.

амаладзі́ць, ✂; зак.

1. Зрабіць больш маладым (па жыццядзейнасці, па выгляду і пад.).

2. Увесці больш моладзі ў склад чаго-н.

   • А. калектыў.

|| незак. амалоджваць, ✂.

|| наз. амалоджванне, ✂.

|| наз. амаладжэнне, ✂.

ама́ль, прысл.

Без нечага, мала чаго не хапае да чаго-н.

• Ён а. дарослы.
• Працавалі а. цэлы дзень.

амальга́ма, ✂, ж.

1. Вадкі, напаўвадкі або цвёрды сплаў якога-н. металу з ртуццю (спец.).

2. перан. Разнародная сумесь, спалучэнне чаго-н. (кніжн.).

|| прым. амальгамны, ✂.