Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

але́шнік, , м.

  1. Зараснік альхі, альховы лес.

  2. Альховыя дровы.

    • Воз алешніку.

|| прым. алешнікавы, .

але́шына, , ж.

Лісцевае дрэва сямейства бярозавых; вольха.

але́я, , ж.

Дарога, абсаджаная з абодвух бакоў дрэвамі, кустамі; прысады, дарожка ў парку або ў садзе.

  • Бярозавая а.

|| памянш. алейка, .

|| прым. алейны, .

алжы́рцы, , м.

Насельніцтва Алжыра.

|| ж. алжырка, .

|| прым. алжырскі, .

а́лібі, нескл., н. (спец.).

Знаходжанне абвінавачанага ў момант, калі адбывалася злачынства, у другім месцы як доказ невінаватасці ў злачынстве.

  • Даказаць сваё а.

алі́ва, і алі́ўка, , ж.

Вечназялёнае дрэва, масліна, а таксама яго плод.

|| прым. аліўкавы, .

  • А. колер (жоўта-зялёны з карычневым адценнем).
  • Аліўкавая галінка (сімвал міру).

аліга́рх, , м.

  1. Правіцель алігархіі (у 1 знач.).

  2. Пра прадстаўніка манапалістычнага капіталу.

аліга́рхія, , ж.

  1. У старажытнасці і ў сярэднія вякі: дзяржава, заснаваная на панаванні арыстакратычных вярхоў.

  2. Палітычнае і эканамічнае панаванне невялікай групы прадстаўнікоў манапалістычнага капіталу.

    • Фінансавая а.

|| прым. алігархічны, .

аліга́тар, , м.

Амерыканскі і ўсходнеазіяцкі кракадзіл.

алізары́н, , м.

Фарбавальнае рэчыва, ужыв. для фарбавання тканін, вырабу мастацкай фарбы, у паліграфіі.

|| прым. алізарынавы, .

  • Алізарынавае чарніла.