Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шаўро, нескл., н.

Гатунак мяккай хромавай казінай скуры для абутку.

|| прым. шаўровы, .

шаўрон, , м. (спец.).

Нашыўка з галуну ў выглядзе вугла на рукаве форменнага адзення.

  • Яфрэйтарскі ш.
  • Залатыя шаўроны.

|| прым. шаўронны, .

шаўчыха, , ж. (разм.).

Жонка шаўца.