Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цыркач, , м. (разм.).

Цыркавы артыст.

|| ж. цыркачка, .

|| прым. цыркацкі, .

цыркуль, , м.

Інструмент для вычэрчвання акружнасцей, дуг, вымярэнняў і пераносу размераў на чарцяжы.

|| прым. цыркульны, .

цыркульны, .

  1. гл. цыркуль.

  2. Які мае форму акружнасці або часткі акружнасці, кругападобны (спец.).

    • Цыркульная зала.

цыркуляваць, ; незак.

Рабіць кругавы рух, кругаварот.

  • Кроў цыркулюе па крывяносных сасудах.

|| наз. цыркуляцыя, .

|| прым. цыркуляцыйны, .

цыркуляр, , м.

Дырэктыўнае распараджэнне для падведамных устаноў ці падначаленых службовых асоб.

  • Ц. міністэрства.

|| прым. цыркулярны, .

  • Ц. загад.
  • У цыркулярным парадку.

цыркулярка, , ж.

Піларама з дыскавай пілой.

  • Круглая піла для цыркуляркі.

|| прым. цыркулярачны, .

цыркулярны, , (спец.).

Круглы, які мае форму акружнасці.

  • Цыркулярная піла.
  • Ц. душ.

цыроз, , м. (спец.).

Разрастанне ў якім-н. органе злучальнай тканкі, што парушае функцыі гэтага органа.

  • Ц. печані.
  • Ц. лёгкіх.

|| прым. цырозны, і цыразіяльны, .

цыроўка, , ж.

  1. гл. цыраваць.

  2. Ніткі, якімі цыруюць.

    • Баваўняная ц.
  3. Зацыраванае месца.

    • Атрымалася прыгожая ц.

цырульнік, , ж.

Майстар, які займаецца галеннем, стрыжкай, прычоскай валасоў і пад.

|| ж. цырульніца, .

|| прым. цырульніцкі, .