Verbum

ублытаць, ✂; зак.

1. гл. блытаць.

2. каго-што ў што. Заблытаць у чым-н. З. каго-што чым. Увязаць, абматаць чым-н.

   • У. валёнкі вяроўкамі.

|| незак. ублытваць, ✂.

убогі, ✂.

1. Надта бедны, жабрацкі.

   • Убогая хаціна.
   • Убогая душа (перан.).

2. Які мае калецтва, фізічны недахоп (разм.).

   • Пышная душа ва ўбогім целе (прыказка).
   • Падышла ўбогая (наз.).

|| наз. убогасць, ✂.

убок, прысл.

Управа або ўлева ад чаго-н.

• Адысці ўбок.

убор, ✂, м.

Убранне, адзенне; строі.

• Шлюбны ў.
• Асенні ў. лесу (перан.).

○

• Галаўны ўбор — агульная назва рэчаў, якія надзяваюцца на галаву (шапка, капялюш, кепка і пад.).

уборачная, ✂, ж.

Уборка ўраджаю, час уборкі ўраджаю.

• Распачынаецца ў.

уборачны, ✂.

Які мае адносіны да ўборкі ўраджаю, да часу ўборкі сельскагаспадарчых культур.

• Уборачная тэхніка.
• Уборачная кампанія.

убоства, ✂, н.

1. Беднасць, галеча, жабрацкае жыццё.

2. Фізічны недахоп, выродлівасць.

   • У. гарбуна выклікала літасць і спагаду.

3. перан. Духоўная абмежаванасць, пасрэднасць.

   • У. думкі.

убранне, ✂, н.

1. Адзенне, убор; строі.

   • Жаночае ў.
   • Лес у асеннім убранні (перан.).

2. Аддзелка, абсталяванне памяшкання; аздабленне чаго-н.

   • У. хаты.
   • Ёлачнае ў.

убраны, ✂.

Прыведзены ў парадак, упрыгожаны.

• Убраная хата.

|| наз. убранасць, ✂.

убрацца, ✂; зак.

1. Набыць прыгожы выгляд; прыгожа апрануцца, прыбрацца.

   • У. ў святочны касцюм.

2. Управіцца з уборкай ураджаю (разм.).

   • У. са збажыной.

◊

• Убрацца ў пер’е (разм.) — абжыцца, палепшыць матэрыяльнае становішча; пачаць жыць самастойна.

|| незак. убірацца, ✂.