Verbum

сярэдзіна, ✂, ж.

1. Сярэдняя частка чаго-н., роўна аддаленая ад краёў або пачатку і канца чаго-н.

   • С. круга.
   • С. дня.
   • У сярэдзіне лета.

2. Паясніца (разм.).

   • Баліць с.

|| памянш. сярэдзінка, ✂.

◊

• Залатая сярэдзіна — пра спосаб дзеяння, пры якім пазбягаюць крайнасцей, рызыкі.

сярэдне...

Першая частка складаных слоў, са знач.:

• 1) сярэдні (у 2 знач.), напр. сярэднеарыфметычны, сярэднестатыстычны;
• 2) які знаходзіцца ў сярэдзіне, сярэдні (у 1 знач.), напр. сярэднебеларускі, сярэднепралётны, сярэднетаежны;
• 3) сярэдні (у 3 знач.), напр. сярэднепаспяваючы, сярэднеўкормлены, сярэднеўспрыімлівы;
• 4) які з’яўляецца сярэднім у жыцці, гісторыі, развіцці чаго-н., напр. сярэдневяковы, сярэднепалеалітычны, сярэднечацвярцічны;
• 5) які мае адносіны да сярэдняй адукацыі, напр. сярэднемедыцынскі, сярэднетэхнічны.

сярэдневяковы, ✂.

Які мае адносіны да сярэдневякоўя.

• Сярэдневяковае мастацтва.

сярэдневякоўе, ✂, н.

Сярэднія вякі.

• Ранняе с.

сярэдні, ✂.

1. Які знаходзіцца ў сярэдзіне, паміж якімі-н. крайнімі пунктамі, велічынямі і пад.; прамежкавы.

   • Сярэдняе цячэнне ракі.
   • Чалавек сярэдняга росту.
   • С. ўзрост.

2. Які ўяўляе сабой велічыню, атрыманую дзяленнем сумы некалькіх велічынь на іх колькасць.

   • Сярэдняя зарплата за год.
   • Сярэдняя вага.
   • Сярэдняя хуткасць цягніка.
   • Сярэдняе (наз.) арыфметычнае.

3. Пасрэдны; ні добры, ні благі.

   • С. студэнт.
   • Сярэднія поспехі.

4. Не вышэй звычайнага ўзроўню, нормы.

   • Сярэднія патрабаванні.

○

• Сярэдняе вуха — поласць за барабаннай перапонкай, перад унутраным вухам.

◊

• Вышэй (ніжэй) сярэдняга — вышэй (ніжэй) якой-н. нормы.

• У сярэднім — зыходзячы з сярэдніх велічынь, паказчыкаў.

сярэдня...

Першая частка складаных слоў, ужыв. замест «сярэдне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. сярэднядзённы, сярэдняпозні, сярэднярускі, сярэдняспелы, сярэднясутачны.

сярэднявечча, ✂, н.

Тое, што і сярэдневякоўе.