сярэдні прыметнік

  1. Які знаходзіцца ў сярэдзіне, паміж якімі-н. крайнімі пунктамі, велічынямі і пад.; прамежкавы.

    • Сярэдняе цячэнне ракі.
    • Чалавек сярэдняга росту.
    • С. ўзрост.

  2. Які ўяўляе сабой велічыню, атрыманую дзяленнем сумы некалькіх велічынь на іх колькасць.

    • Сярэдняя зарплата за год.
    • Сярэдняя вага.
    • Сярэдняя хуткасць цягніка.
    • Сярэдняе (назоўнік) арыфметычнае.

  3. Пасрэдны; ні добры, ні благі.

    • С. студэнт.
    • Сярэднія поспехі.

  4. Не вышэй звычайнага ўзроўню, нормы.

    • Сярэднія патрабаванні.
    • Сярэдняе вуха — поласць за барабаннай перапонкай, перад унутраным вухам.
    • Вышэй (ніжэй) сярэдняга — вышэй (ніжэй) якой-н. нормы.
    • У сярэднім — зыходзячы з сярэдніх велічынь, паказчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)