сярэдзіна назоўнік | жаночы род

  1. Сярэдняя частка чаго-н., роўна аддаленая ад краёў або пачатку і канца чаго-н.

    • С. круга.
    • С. дня.
    • У сярэдзіне лета.

  2. Паясніца (размоўнае).

    • Баліць с.

|| памяншальная форма: сярэдзінка.

  • Залатая сярэдзіна — пра спосаб дзеяння, пры якім пазбягаюць крайнасцей, рызыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)