Verbum

спелы, ✂, н.

1. Які паспеў, выспеў, стаў прыгодным для ўжывання.

   • С. яблык.

2. перан. Які дасягнуў вопытнасці, майстэрства (пра музыканта, артыста, мастака і пад.).

3. перан. Дасканалы, грунтоўна абдуманы; закончаны.

   • Спелыя думкі.

|| зак. спеласць, ✂.

• Ідэйная с.

спераду, прысл. і прыназ.

1. прысл. З пярэдняга боку.

   • Прышыў бант с.

2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназоўнікам спераду выражае прасторавыя адносіны; ужыв. для ўказання на месца наперадзе чаго-н.

   • Ісці с. калоны.

сперма, ✂, ж. (спец.).

Рэчыва, якое выпрацоўваюць мужчынскія палавыя залозы і якое ўтрымлівае палавыя клеткі.

сперматазоід, ✂, м. (спец.).

Мужчынская палавая клетка чалавека, жывёл і некаторых раслін.

сперці​¹, ✂; зак. (разм.).

1. Сціснуць, здушыць.

   • Дух спёрла (безас.).

2. Ссунуць, сабраць у адно месца.

   • С. мэблю ў адзін пакой.

3. перан., каго. Прагнаць з пасады, службы.

   • С. з пасады старшыню.

|| незак. спіраць, ✂.

сперці​², ✂; зак. (разм.).

Украсці.

• На вакзале чамадан спёрлі.

сперціся, ✂; зак. (разм.).

Збіцца, стоўпіцца ў адным месцы.

• С. ў адным пакоі.

|| незак. спірацца, ✂.

спесціцца, ✂; зак.

Стаць распешчаным.

спеў, ✂, м.

1. гл. спяваць.

2. Песня.

   • С. салаўя.
   • За рэчкай чуліся спевы дзяўчат.

3. Выкананне песень, арый і пад. як мастацтва.

   • Высокі ўзровень харавых спеваў.

|| прым. спеўны, ✂.

спеўка, ✂, ж.

Рэпетыцыя хору.