Verbum

рэкардыст, ✂, м.

1. Тое, што і рэкардсмен (уст.).

2. Свойская жывёліна, якая па сваіх якасцях вызначаецца рэкорднымі паказчыкамі.

   • Бык-р.

|| ж. рэкардыстка, ✂.

рэквіем, ✂, м.

1. У католікаў: набажэнства па нябожчыку.

2. Жалобны вакальны або вакальна-інструментальны музычны твор.

   • Р. Моцарта.

рэквізаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Адабраць (адбіраць) у прымусовым парадку на карысць дзяржавы ці на ваенныя патрэбы.

|| наз. рэквізіцыя, ✂.

|| прым. рэквізіцыйны, ✂.

рэквізіт, ✂, м. (спец.).

1. Сукупнасць сапраўдных або бутафорскіх прадметаў для тэатральнай пастаноўкі.

2. звычайна мн. У афіцыйным дакуменце: звесткі, якія абавязкова ўваходзяць у яго.

|| прым. рэквізітны, ✂.

рэкет, ✂, м. (спец.).

Злачыннае (шляхам пагроз, шантажу) вымаганне ў каго-н. грошай, каштоўнасцей і пад.

рэкецір, ✂, м.

Чалавек, які займаецца рэкетам.

|| прым. рэкецірскі, ✂.

рэклама, ✂, ж.

1. Апавяшчэнне рознымі спосабамі для стварэння шырокай вядомасці, прыцягнення спажыўцоў, гледачоў.

   • Гандлёвая р.
   • Шырокавяшчальная р.
   • Зрабіць рэкламу каму-н. (перан. занадта расхваліць, разрэкламаваць).

2. Аб’ява з такім апавяшчэннем.

   • Светлавая р.

|| прым. рэкламны, ✂.

• Р. характар артыкула (перан. які рэкламуе што-н., хвалебны).

рэкламаваць, ✂; зак. і незак.

1. Аб’явіць (аб’яўляць) пра каго-, што-н., карыстаючыся рэкламай.

   • Р. новую кнігу.

2. перан. Тое, што і расхваліць (-льваць) (разм.).

   • Р. свае поспехі.

|| наз. рэкламаванне, ✂.

рэкламацыя, ✂, ж. (спец.).

Прэтэнзія на нізкую якасць тавараў з патрабаваннем пакрыцця страт.

• На завод ідуць рэкламацыі.

|| прым. рэкламацыйны, ✂.

рэкламіст, ✂, м.

Той, хто афармляе, робіць рэкламы.

|| ж. рэкламістка, ✂.