Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

рэваншыст, , м.

Прыхільнік рэваншызму.

рэвень, , м.

Травяністая расліна сямейства грэчкавых з тоўстымі каранямі і вялікім лісцем, маладыя чаранкі якой ужываюцца ў ежу.

|| прым. рэвеневы, .

рэверанс, , м.

  1. Пачцівы паклон з прысяданнем.

  2. перан., звычайна Перабольшанае выказванне пачцівасці, угодлівасці (іран.).

    • Рабіць рэверансы перад кім-н. (расшарквацца ў 2 знач.).

рэвізаваць, ; зак. і незак.

  1. Зрабіць (рабіць) рэвізію (у 1 знач.) каго-, чаго-н.

    • Р. магазін.
  2. Падвергнуць (-вяргаць) рэвізіі (у 2 знач.) (кніжн.).

    • Р. чые-н. погляды, вучэнне.

|| зак. абрэвізаваць, .

рэвізія, , ж.

  1. Абследаванне чыёй-н. дзейнасці для ўстанаўлення правільнасці і законнасці дзеянняў.

    • Р. магазіна.
  2. Перагляд чаго-н. з мэтай унясення карэнных змен (кніжн.).

    • Р. поглядаў, вучэння.
  3. У Расіі ў 18 — 1-й палове 19 ст.: перапіс падатковага насельніцтва для налічэння падатку.

|| прым. рэвізійны, і рэвізскі, .

  • Рэвізійная камісія.
  • Рэвізскія казкі.

рэвізіянізм, , м.

Абазначэнне ідэйна-палітычных і навуковых кірункаў, якія пераглядаюць прынцыпы і палажэнні якой-н. тэорыі, канцэпцыі, вучэння.

|| прым. рэвізіянісцкі, .

рэвізіяніст, , м.

Паслядоўнік рэвізіянізму.

|| прым. рэвізіянісцкі, .

рэвізор, , м.

  1. Службовая асоба, ўпаўнаважаная рабіць рэвізію (у 1 знач.).

  2. У асобных галінах чыгуначнай службы: тое, што і кантралёр.

    • Р. руху.
    • Дарожны р.

|| прым. рэвізорскі, .

рэвю, нескл., н.

Тэатральны агляд — прадстаўленне з паасобных сцэн, эпізодаў і нумароў.

  • Музычнае р.