Verbum

пялёнка, ✂, ж.

1. Прасцінка, у якую закручваюць і спавіваюць грудных дзяцей.

2. Суцэльны покрыў, тое што завалаквае, зацягвае з усіх бакоў (кніжн.).

   • Пушыстая п. снегу.
   • П. туману.

◊

• 3 пялёнак (разм.) — з ранняга дзяцінства.

|| прым. пялёначны, ✂.

пялёстак, ✂, м.

Лісток з вяночка кветак.

• Пялёсткі рамонка.

|| прым. пялёсткавы, ✂.

пяльцы, ✂.

Рама для нацягвання тканіны, на якой вышываюць.

• Сядзець за пяльцамі.

пянька, ✂, ж.

Прадзільнае валакно з канопляў.

|| прым. пяньковы, ✂.

• Пяньковыя вяроўкі вельмі моцныя.

пярвічны, ✂.

Які з’яўляецца першым, пачатковым звяном якой-н. арганізацыі, нізавы.

• Пярвічная ячэйка.

пяро​¹, ✂, н.

1. Рагавы стрыжань з пушыстымі адросткамі па баках, які вырастае на скуры птушак.

   • Страусавае п.
   • Гусінае п. (да паяўлення металічных пёраў​² — прылада для пісання чарнілам).

2. Зялёны ліст цыбулі і часнаку (разм.).

|| памянш. перца, ✂ і пёрка, ✂.

пяро​², ✂, н.

Металічная выгнутая пласцінка з расшчэпленым канцом для пісання чарнілам, тушшу.

• Узяцца за п. (пачаць пісаць).
• Выйсці з-пад пяра каго-н. (быць напісаным кім-н.).
• Бойкае п. (перан. пра лёгкі, вольны стыль).
• Разбойнікі пяра (перан. пра прадажных, беспрынцыповых журналістаў; пагард.).

|| памянш. перца, ✂ і пёрка, ✂.

|| прым. пёравы, ✂.

• Шарыкавыя і пёравыя ручкі.

пярсцёнак, ✂, м.

Прадмет, звычайна з дарагога металу, у форме абадка, абруча, часта з каштоўнымі камянямі, які носіцца на пальцы як упрыгожанне ці як сімвал шлюбу.

• Заручальны п.

пярун, ✂, м.

Аглушальны ўдар грому.

• П. ударыў у дрэва.
• П. яго (цябе, яе, вас, іх) ведае (нічога невядома пра каго-, што-н.; разм.).

|| прым. перуновы, ✂.

пярхота, ✂, ж. (разм.).

Сухі кашаль, пакашліванне ад перасыхання, раздражнення ў горле.

|| прым. пярхотны, ✂.