пялёнка, , ж.

  1. Прасцінка, у якую закручваюць і спавіваюць грудных дзяцей.

  2. Суцэльны покрыў, тое што завалаквае, зацягвае з усіх бакоў (кніжн.).

    • Пушыстая п. снегу.
    • П. туману.

  • 3 пялёнак (разм.) — з ранняга дзяцінства.

|| прым. пялёначны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)