пяро2, , н.

Металічная выгнутая пласцінка з расшчэпленым канцом для пісання чарнілам, тушшу.

  • Узяцца за п. (пачаць пісаць).
  • Выйсці з-пад пяра каго-н. (быць напісаным кім-н.).
  • Бойкае п. (перан. пра лёгкі, вольны стыль).
  • Разбойнікі пяра (перан. пра прадажных, беспрынцыповых журналістаў; пагард.).

|| памянш. перца, і пёрка, .

|| прым. пёравы, .

  • Шарыкавыя і пёравыя ручкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)