Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

меланхолія, , ж.

Хваравіта-прыгнечаны стан, туга, хандра.

|| прым. меланхалічны, .

  • М. настрой.

мелас, , м. (спец.).

Абагульненне паняцця меладычнага, песеннага пачатку ў музыцы.

|| прым. меласны, .

меліса, , ж.

Травяністая меданосная расліна сямейства губакветных, з жоўтымі кветкамі і лімонным пахам.

мелісты, .

Які мае мелі.

  • Мелістая затока.

меліяраваць, ; зак. і незак.

Правесці (праводзіць) меліярацыю.

  • М. забалочаныя землі.

меліяратар, , м.

Спецыяліст па меліярацыі.

|| прым. меліяратарскі, .

меліярацыя, , ж.

Сістэма мерапрыемстваў, накіраваных на паляпшэнне зямель шляхам асушэння або арашэння.

|| прым. меліярацыйны, .

мелка, у знач. вык.

Пра нязначную глыбіню.

  • Тут зусім м.

  • Мелка плаваць (разм. неадабр.) — не мець дастатковых даных (ведаў, вопыту, здольнасцей), каб здзейсніць што-н.

мелка...

Першая частка складаных слоў у знач. мелкі, напр. мелкаводны, мелкадонны.

мелкаводдзе, , н.

  1. Нізкі ўзровень вады ў рацэ, возеры і пад.

  2. Участак ракі, возера з невялікай глыбінёй.