Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоуыьэюя
бвгджзйклмнпрстўхцчш

ляснічыха, ✂, ж.

Жонка ляснічага.

ляснуцца, ✂; зак. (разм.).

Моцна стукнуцца аб што-н.

  • Л. рукой аб вушак.

ляснуць, ✂; зак.

  1. гл. ляскаць.

  2. каго і па чым. Ударыць рукой па твары, целе.

    • Л. па плячах.

  3. перан. Прапасці марна, згінуць (разм.).

    • Усё нажытае раптам ляснула.

лясун, ✂, м.

У славянскай міфалогіі: лясны дух, чалавекападобная казачная істота, якая жыве ў лесе.

лясы

Тачыць лясы (разм.). Займацца пустымі размовамі.

  • Цэлыя дні лясы точаць.