Verbum

дыскабол, ✂, м.

Спартсмен — кідальнік дыска.

|| ж. дыскаболка, ✂.

|| прым. дыскабольны, ✂.

дыскаваць, ✂; незак.

Апрацоўваць глебу дыскавай бараной.

• Д. ворыва.

|| наз. дыскаванне, ✂.

дыскамфорт, ✂, м.

Умовы жыцця, знаходжання, якія не забяспечваюць зручнасцей і спакою.

|| прым. дыскамфортны, ✂.

дыскант, ✂, м.

1. Высокі дзіцячы голас.

2. Спявак з такім голасам.

|| прым. дыскантовы, ✂.

• Дыскантовая партыя.

дыскатэка, ✂, ж.

1. Збор грамафонных пласцінак (дыскаў).

2. Спецыяльна абсталяваная танцавальная зала, у якой прайграюцца дыскі (у 3 знач.).

|| прым. дыскатэчны, ✂.

дыскваліфікаваць, ✂; зак. і незак.

Пазбавіць (пазбаўляць) кваліфікацыі, права выконваць пэўную работу, удзельнічаць у спартыўных спаборніцтвах.

• Д. спартсмена.

|| звар. дыскваліфікавацца, ✂.

|| наз. дыскваліфікацыя, ✂.

|| прым. дыскваліфікацыйны, ✂.

дыскета, ✂, ж.

Гнуткі магнітны дыск, носьбіт інфармацыі для апрацоўкі на ЭВМ.

|| прым. дыскетны, ✂.

дыскрымінаваць, ✂; зак. і незак.

Абмежаваць (абмяжоўваць) у правах, пазбавіць (пазбаўляць) раўнапраўя.

|| наз. дыскрымінацыя, ✂.

• Расавая д.

дыскрэдытаваць, ✂; зак. і незак.

Падарваць (падрываць) давер’е да каго-, чаго-н., прынізіць (прыніжаць) чый-н. аўтарытэт.

|| наз. дыскрэдытацыя, ✂.

дыскрэтны, ✂ (кніжн.).

Раздзельны, які складаецца з асобных частак.

|| наз. дыскрэтнасць, ✂.