Verbum

удачлівы, ✂.

Такі, якому ўсё ўдаецца, справы якога заўсёды завяршаюцца ўдачай.

• У чалавек.

|| наз. удачлівасць, ✂.

удачны, ✂.

1. Які паспяхова завяршыўся, удаўся.

   • Удачная паездка.

2. Добры, удалы.

   • Удачная выпечка хлеба.
   • Удачна (прысл.) падабраць колеры.

|| наз. удачнасць, ✂.

удваіх, прысл.

Колькасцю ў дзве асобы рознага полу або істоты ніякага роду.

• Маці з сынам працуюць у.

удвайне, прысл.

У двайным памеры, удвая.

• Заплаціць у.

удвая, прысл.

1. У два разы.

   • У больш.

2. У два рады, сагнуўшы папалам.

   • Ліст паперы складзены ў.

удвоіцца, ✂; зак.

Павялічыцца ўдвая, падвоіцца.

• Насельніцтва горада ўдвоілася.

|| незак. удвойвацца, ✂.

|| наз. удваенне, ✂.

удвоіць, ✂; зак.

Павялічыць удвая, падвоіць.

• У намаганні.

|| незак. удвойваць, ✂.

|| наз. удваенне, ✂.

удвух, прысл.

У колькасці двух мужчын.

• У. ехаць весялей.

уджгнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Балюча ўкалоць хабатком, джалам (пра насякомых).

2. перан. Хвоснуць, ударыць.

   • У розгай.

удзвюх, прысл.

У колькасці дзвюх жанчын.

• У жнецца хутчэй.