Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

спецадзенне, , н.

Тое, што і спецвопратка.

спецвопратка, , ж.

Спецыяльная вопратка для работы ў розных умовах.

  • Выдаць спецвопратку.

спецкор, , м.

Скарачэнне: спецыяльны карэспандэнт.

|| прым. спецкораўскі, .

спецца, ; зак.

  1. Дасягнуць зладжанасці ў сумесным спеве.

    • Хору трэба яшчэ с.
  2. перан., з кім. Дасягнуць поўнай згоды ў чым-н. (разм.).

    • Яны ўжо даўно спеліся.

|| незак. спявацца, .

спецыі, , ж.

Вострыя пахучыя прыправы (гарчыца, перац, лаўровы ліст і інш.).

  • Мяса са спецыямі.

спецыфіка, , ж.

Сукупнасць спецыфічных асаблівасцей.

  • С. опернага мастацтва.

спецыфікацыя, , ж. (кніжн.).

  1. Вызначэнне і пералік спецыфічных асаблівасцей, удакладненая класіфікацыя чаго-н.

  2. Тэхнічны дакумент з пералікам дэталей і частак, а таксама ўказанні на іх колькасць і ўмовы прымянення.

спецыфічны, .

Уласцівы, характэрны толькі дадзенаму прадмету; адметны.

  • С. смак у гэтага гатунку сліў.

|| наз. спецыфічнасць, .

спецыялізавацца, ; зак. і незак.

Набыць (набываць) спецыяльныя веды, якую-н. спецыяльнасць.

  • С. па садаводству.

|| наз. спецыялізацыя, .

спецыялізаваць, ; зак. і незак.

  1. Даць (даваць) спецыяльныя веды ў якой-н. галіне навукі і тэхнікі, навучыць (навучаць) якой-н. спецыяльнасці.

    • С. вучняў па жывёлагадоўлі.
  2. Прызначыць (прызначаць) для спецыяльнага выкарыстання або для работы ў якой-н. спецыяльнай галіне.

    • С. калгас на вытворчасці мяса.

|| наз. спецыялізацыя, .