Verbum

рэктарат, ✂, м.

1. Адміністрацыйны орган, які ўзначальваецца рэктарам.

   • Пасяджэнне рэктарата.

2. Памяшканне, дзе знаходзіцца гэты орган.

|| прым. рэктаратны, ✂.

рэктыфікаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Ачысціць (ачышчаць) (вадкасць) перагонкай.

• Р. спірт.

|| наз. рэктыфікацыя, ✂.

|| прым. рэктыфікацыйны, ✂.

рэктыфікат, ✂, м. (спец.).

Прадукт рэктыфікацыі.

|| прым. рэктыфікатны, ✂.

рэле, нескл., н. (спец.).

Аўтаматычны механізм для замыкання і размыкання электрычнага ланцуга.

• Электрамагнітнае р.

|| прым. рэлейны, ✂.

рэлігійны, ✂.

1. гл. рэлігія.

2. Які верыць у бога, набожны.

   • Р. чалавек.

|| наз. рэлігійнасць, ✂.

рэлігія, ✂, ж.

1. Адна з форм грамадскай свядомасці — сукупнасць духоўных уяўленняў, што грунтуюцца на веры ў звышнатуральныя сілы і істоты (багоў, духаў), якія з’яўляюцца прадметам пакланення.

2. Адзін з напрамкаў такой грамадскай свядомасці.

   • Сусветныя рэлігіі (будызм, іслам, хрысціянства).

|| прым. рэлігійны, ✂.

рэлігіязнавец, ✂, м.

Спецыяліст па рэлігіязнаўству.

рэлігіязнаўства, ✂, н.

Навука, якая займаецца вывучэннем рэлігій.

|| прым. рэлігіязнаўчы, ✂.

рэліквія, ✂, ж.

Рэч, якая беражліва захоўваецца як памяць пра мінулае.

• Сямейныя рэліквіі.
• Франтавая р.

|| прым. рэліквійны, ✂.

• Рэліквійныя экспанаты музея.

рэлікт, ✂, м. (спец.).

Жывёльны або раслінны арганізм, які захаваўся як перажытак старажытных эпох.

|| прым. рэліктавы, ✂.

• Рэліктавая расліна.