Verbum

абгарэ́лы, ✂.

Пашкоджаны агнём, абпалены.

• А. будынак.

абгарэ́ць, ✂; зак.

1. Абвугліцца, пачарнець у агні.

   • Сцяна абгарэла ў час пажару.

2. Атрымаць апёкі, пашкоджанні ад агню.

   • А. у танку.
   • А. на пажары.

|| незак. абгараць, ✂ і абгарваць, ✂.

абгла́дзіцца, ✂; зак. (разм.).

1. Стаць гладкім (пра паверхню чаго-н.).

   • Дошка абгладзілася.

2. Патаўсцець, паправіцца.

   • Конь крыху абгладзіўся.

|| незак. абгладжвацца, ✂.

абгла́дзіць, ✂; зак. (разм.).

1. Зрабіць паверхню чаго-н. гладкай, роўнай.

   • А. поручні.

2. Адкарміць, зрабіць гладкім.

   • А. парсюка.

|| незак. абгладжваць, ✂.

абгле́дзець, ✂; зак.

Тое, што і агледзець.

|| незак. абглядаць, ✂.

|| наз. абгляданне, ✂ і абгляд, ✂.

абгні́лы, ✂.

Пашкоджаны зверху гніллю.

• А. слуп.

абгні́сці, ✂; зак.

Тое, што і абгніць.

|| незак. абгніваць, ✂.

абгні́ць, ✂; зак.

Стаць гнілым зверху ці з краёў.

• Паркан абгніў і абваліўся.

|| незак. абгніваць, ✂.

абго́йсаць, ✂; зак.

Бегаючы, пабываць у многіх месцах.

• А увесь горад.

абго́н, ✂, м.

1. гл. абагнаць.

2. Першая кругавая баразна на ворыве.

   • Зрабіць а.