Verbum

прэтэндаваць, ✂; незак.

1. Заяўляць прэтэнзію, разлічваць на што-н., дабівацца чаго-н.

   • П. на кіруючую пасаду.

2. Лічыць сябе ўладальнікам якіх-н. дадатных якасцей, жадаць, каб іх прызналі іншыя.

   • П. на інтэлігентнасць.

прэтэндэнт, ✂, м.

Асоба, якая прэтэндуе на што-н.

• П. на вакантную пасаду.

|| ж. прэтэндэнтка, ✂.

|| прым. прэтэндэнцкі, ✂.

прэтэнзія, ✂, ж.

1. Прад’яўленне сваіх правоў на валоданне кім-, чым-н., атрыманне чаго-н.

   • П. на спадчыну.

2. Паводзіны таго, хто жадае прызнання за ім якіх-н. добрых якасцей, якія ён сабе прыпісвае.

   • Чалавек з прэтэнзіямі.
   • П. на элегантнасць.

◊

• Быць у прэтэнзіі на каго — адчуваць незадаволенасць, крыўду ў адносінах да каго-н.

|| прым. прэтэнзійны, ✂.

• Прэтэнзійная заява.

прэтэнцыёзны, ✂ (кніжн.).

1. З прэтэнзіямі (у 2 знач.).

   • Прэтэнцыёзныя паводзіны.

2. Які прэтэндуе на арыгінальнасць, вычварны.

   • Прэтэнцыёзна (прысл.) апранацца.

|| наз. прэтэнцыёзнасць, ✂.

прэфект, ✂, м.

1. У старажытным Рыме: назва розных адміністрацыйных, судовых або ваенных пасад, а таксама асоб, што займаюць адпаведныя пасады.

2. У Францыі і некаторых іншых краінах: асоба, якая стаіць на чале дэпартамента, акругі.

3. У некаторых краінах: начальнік гарадской паліцыі.

прэфектура, ✂, ж.

1. У Рымскай імперыі: адміністрацыйная адзінка.

2. У Францыі і некаторых іншых краінах: службовы апарат прэфекта (у 2 знач.).

3. У Францыі і некаторых іншых краінах: канцылярыя прэфекта (у 2 і 3 знач.).

4. У Японіі, Марока і некаторых іншых краінах: адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка.

|| прым. прэфектурны, ✂.

прэферанс, ✂, м.

Род картачнай гульні.

прэфікс, ✂, м.

У граматыцы: прыстаўка (у 2 знач.).

|| прым. прэфіксальны, ✂.

• П. спосаб утварэння слоў.

прэць, ✂; незак.

1. Гнісці, тлець ад сырасці або цеплыні.

   • Мокрае сена прэе.

2. Станавіцца вільготным, сырым ад цеплыні.

   • Зямля вясной прэе.

3. Павольна даходзіць да гатоўнасці на жары, на невялікім агні.

   • Бульба прэе.

4. Пацець, пакрывацца потам (разм.).

   • Прэе ў ватоўцы на такім сонцы.

|| зак. сапрэць, ✂, упрэць, ✂ і увапрэць, ✂.

|| наз. прэнне, ✂.

прэцэдэнт, ✂, м. (кніжн.).

Выпадак, які служыць прыкладам, апраўданнем для падобных выпадкаў у будучым.

• Гэты ўчынак не мае прэцэдэнтаў у мінулым.
• Павучальны п.