прэтэнзія, , ж.

  1. Прад’яўленне сваіх правоў на валоданне кім-, чым-н., атрыманне чаго-н.

    • П. на спадчыну.
  2. Паводзіны таго, хто жадае прызнання за ім якіх-н. добрых якасцей, якія ён сабе прыпісвае.

    • Чалавек з прэтэнзіямі.
    • П. на элегантнасць.

  • Быць у прэтэнзіі на каго — адчуваць незадаволенасць, крыўду ў адносінах да каго-н.

|| прым. прэтэнзійны, .

  • Прэтэнзійная заява.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)