Verbum

старац, ✂, м.

1. Тое, што і жабрак.

2. У вернікаў: манах, духоўны настаўнік.

3. Паважаны стары чалавек.

   • Мудры с.

|| ж. старчыха, ✂.

старацель, ✂, м.

Рабочы, які займаецца саматужнай здабычай золата; золаташукальнік.

|| прым. старацельскі, ✂.

старацца, ✂; незак.

1. Рабіць што-н. са стараннем.

   • С. на жніве.

2. з інф. Імкнуцца зрабіць што-н., прыкладаць намаганні да чаго-н.

   • С. вучыцца.
   • С. выйсці раней на працу.

|| зак. пастарацца, ✂.

старка, ✂, ж.

Гатунак вытрыманай моцнай гарэлкі.

старожка, ✂, ж.

1. Памяшканне для стоража, невялікая хатка.

2. Жанчына-стораж (разм.).

старонка, ✂, ж.

1. гл. старана.

2. Адзін з двух бакоў ліста паперы, кнігі, сшытка.

   • У кнізе сто старонак.
   • На старонках газет з’явіліся ўрыўкі новага рамана.

3. перан. Перыяд, этап у гісторыі, развіцці чаго-н.

   • Гераічныя старонкі гісторыі.

|| прым. старонкавы, ✂.

старонні, ✂.

1. Які не мае адносін да гэтага калектыву, сям’і і пад.; чужы.

   • С. чалавек.
   • Староннія людзі.
   • Без старонніх (наз.) на цяжкай працы не абысціся.

2. Не свой, не ўласны, чый-н.

   • Старонняя падтрымка.

3. Які не мае непасрэдных, прамых адносін да чаго-н.; пабочны.

   • С. шум.
   • Староннія сувязі.

старпом, ✂, м.

Скарачэнне: старэйшы памочнік капітана (у 2 знач.).

|| прым. старпомаўскі, ✂.

старт, ✂, м.

1. Момант пачатку спартыўных спаборніцтваў. Узяць с. (пачаць спаборнічаць; таксама перан. пачаць рабіць што-н.).

   • Даць с. (даць знак да пачатку спаборніцтва).

2. Месца, адкуль пачынаюцца спаборніцтвы па хадзьбе, бегу, яздзе, плаванню.

   • С. знаходзіцца на другім канцы пляцоўкі.

|| прым. стартавы, ✂.

• Стартавая пляцоўка.

стартаваць, ✂; зак. і незак.

Узяць (браць) старт.

• Першымі стартавалі лыжнікі.