Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

плешка, , ж.

  1. Верхняя расшыраная і звычайна плоская частка чаго-н., што мае форму ножкі, стрыжня і пад.

    • П. цвіка.
  2. Верхні канец караняплода.

|| прым. плешачны, .

плеяда, , ж. (высок.).

Група выдатных дзеячоў дзеячаў адной эпохі, аднаго напрамку.

  • П. выдатных пісьменнікаў.

плён, , м.

  1. Тое, што вырашчана: садавіна, гародніна, зерне і пад., ураджай.

    • Даваць п.
  2. перан. Вынік старанняў, дасягненне.

    • П. сваёй працы.

плёнка, , ж.

  1. Эластычная стужка са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных і кінематаграфічных здымкаў.

    • Праявіць плёнку.
    • Зняць на плёнку.
  2. Эластычная стужка са спецыяльнага матэрыялу для магнітафоннага запісу.

  3. Тое, што і плеўка (у 1 знач.).

  4. Тонкая празрыстая бясколерная матэрыя сінтэтычнага паходжання.

    • Поліэтыленавая п.

|| прым. плёначны, .

плённы, .

  1. Які дае плён (у 1 знач.).

    • Плённая зямля.
  2. перан. Які дае добрыя вынікі, прадукцыйны. Плённая дзейнасць на ніве культуры.

    • Плённа (прысл.) працаваць.

|| наз. плённасць, .

плёс, , м.

Шырокі ціхі ўчастак ракі паміж перакатамі або астравамі.

  • Рачны п.

|| прым. плёсавы, .

плёскат, , м.

Шум ад падзення хвалі на што-н., ад удару чым-н. па вадзе.

  • П. хваль.
  • П. вёсел.

плётка1, , ж.

Раменны, вяровачны і пад. бізун.

  • Раменная п.

|| прым. плётачны, .

плётка2, , ж.

Чутка пра каго-, што-н., заснаваная на недакладных ці свядома непраўдападобных звестках.

  • Ходзяць розныя плёткі.

плінтус, , м.

  1. Вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной.

  2. Вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.

|| прым. плінтусны, .