плёнка, ✂, ж.

  1. Эластычная стужка са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных і кінематаграфічных здымкаў.

    • Праявіць плёнку.
    • Зняць на плёнку.

  2. Эластычная стужка са спецыяльнага матэрыялу для магнітафоннага запісу.

  3. Тое, што і плеўка (у 1 знач.).

  4. Тонкая празрыстая бясколерная матэрыя сінтэтычнага паходжання.

    • Поліэтыленавая п.

|| прым. плёначны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)