Verbum

прызямліцца, ✂; зак.

Апусціцца на зямлю (пра лятальны апарат, парашутыста).

• Верталёт прызямліўся.

|| незак. прызямляцца, ✂.

|| наз. прызямленне, ✂.

прызямліць, ✂; зак.

Апусціць на зямлю (лятальны апарат).

• П. самалёт.

|| незак. прызямляць, ✂.

|| наз. прызямленне, ✂.

прыіск, ✂, м.

Месца распрацоўкі каштоўнага выкапня.

• Залатыя прыіскі.

|| прым. прыіскавы, ✂.

прыйсці, ✂; зак.

1. Ідучы, дасягнуць чаго-н., з’явіцца куды-н.

2. Наступіць, настаць, узнікнуць.

   • Прыйшоў час ісці ў армію.
   • Прыйшло каханне.

3. у што. Дайсці да якога-н. стану (абазначанага назоўнікам).

   • П. ў заняпад.
   • П. ў норму.
   • П. ў захапленне.
   • П. ў сябе (заспакоіцца, апрытомнець).

4. да чаго. Дасягнуць чаго-н. шляхам якіх-н. дзеянняў, намаганняў.

   • П. да ладу.
   • П. да вываду.

|| незак. прыходзіць, ✂.

|| наз. прыход, ✂.

прыйсціся, ✂; зак.

1. Аказацца адпаведным, падыходзячым.

   • Туфлі прыйшліся па густу.
   • Зрабіць што-н. як прыйдзецца (сяк-так; разм.).
   • Есці што прыйдзецца (што трапіцца, што знойдзецца; разм.).

2. Супасці з чым-н.; трапіць куды-н., у што-н.

   • Свята прыйшлося на нядзелю.

3. безас. Выпасці на долю.

   • Мне не прыйшлося многа вучыцца.
   • На кожнага прыйшлося па дваццаць рублёў.

4. безас., з інф. Аказацца вымушаным (што-н. рабіць).

   • Мне прыйдзецца тэрмінова паехаць.

|| незак. прыходзіцца, ✂.

прыкаваць, ✂; зак.

1. Коўкай прымацаваць да чаго-н.

   • П. сейф да сцяны.

2. перан. Прымусіць нерухома заставацца ў якім-н. стане, на якім-н. месцы.

   • Страх прыкаваў яго да месца.

◊

• Прыкаваць чыю ўвагу, позіркі да каго-чаго (кніжн.) — прыцягнуць чыю-н. пільную ўвагу, позіркі.

|| незак. прыкоўваць, ✂.

прыказка, ✂, ж.

1. Кароткае народнае выслоўе павучальнага зместу; народны афарызм.

   • Стаць прыказкай (пра каго-, што-н., што стала агульнавядомым з якога-н. боку).

2. Прыгаворка, зачын казкі.

   • Гэта п., а казка наперадзе.

|| прым. прыказкавы, ✂.

• П. выраз.

прыказчык, ✂, м. (уст.).

1. Наёмны служачы ў гандлёвай установе, прадавец.

2. Служачы ў маёнтку, які кіраваў гаспадаркай памешчыка.

|| прым. прыказчыцкі, ✂.

прыкалоць, ✂; зак.

1. Прымацаваць шпількай.

   • П. кветку да валасоў.

2. Забіць чым-н. колючым (разм.).

   • П. кабана.

|| незак. прыколваць, ✂.

прыкамандзіраваць, ✂; зак.

Адкамандзіраваўшы, прызначыць куды-н. часова.

• П. да шпіталя.

|| незак. прыкамандзіроўваць, ✂.