Verbum

прыказка, ✂, ж.

1. Кароткае народнае выслоўе павучальнага зместу; народны афарызм.

   • Стаць прыказкай (пра каго-, што-н., што стала агульнавядомым з якога-н. боку).

2. Прыгаворка, зачын казкі.

   • Гэта п., а казка наперадзе.

|| прым. прыказкавы, ✂.

• П. выраз.