Verbum

інструментальшчык, ✂, м.

Рабочы, спецыяліст, заняты вырабам інструментаў (у 1 знач.).

• Слесар-і.

|| ж. інструментальшчыца, ✂.

інструментарый, ✂, м. (спец.).

Сукупнасць інструментаў (у 1 знач.), якімі карыстаюцца ў якой-н. спецыяльнай галіне.

• Зубаўрачэбны і.

інструментоўка, ✂, ж. (спец.).

1. Выклад музычнага твора для выканання аркестрам, камерным ансамблем, а таксама хорам.

2. Аддзел тэорыі музыкі, які вывучае прынцыпы такога выкладу і спалучэнне музычных інструментаў у аркестры.

3. перан. Гукавая арганізацыя мастацкай мовы.

інстынкт, ✂, м.

1. Прыроджаная здольнасць рабіць бессвядомыя мэтанакіраваныя дзеянні ў адказ на змены ўнутранага або знешняга асяроддзя.

   • І. самазахавання.

2. Падсвядомае прадчуванне чаго-н., унутранае чуццё.

   • Мацярынскі І.

інстынктыўны, ✂.

Абумоўлены інстынктам, адвольны.

• І. рух.

|| наз. інстынктыўнасць, ✂.

інстытут, ✂, м.

1. Назва вышэйшых навучальных і навуковых устаноў.

   • Педагагічны і.
   • Навукова-даследчы і.

2. У дарэвалюцыйнай Расіі: сярэдняя навучальная ўстанова закрытага тыпу для жанчын дваранскага паходжання.

   • І. шляхетных дзяўчат.

3. Сукупнасць прававых норм у якой-н. сферы грамадскіх адносін, пэўная форма грамадскай арганізацыі.

   • І. сям’і і шлюбу.

|| прым. інстытуцкі, ✂.

інсулін, ✂, м. (спец.).

Бялковы гармон, які выпрацоўвае падстраўнікавая залоза, а таксама прэпарат гэтага гармону, што выкарыстоўваецца як лекавы сродак.

|| прым. інсулінавы, ✂.

інсульт, ✂, м.

Вострае парушэнне мазгавога кровазвароту, якое суправаджаецца раптоўнай стратай прытомнасці і паралічамі.

|| прым. інсультны, ✂.

інсцэніраваць, ✂; зак. і незак.

1. Прыстасаваць (прыстасоўваць) для пастаноўкі на сцэне тэатра або ў кіно.

   • І. раман.

2. перан. Прытворна зрабіць (рабіць) што-н.

   • І. непрытомнасць.

|| наз. інсцэніроўка, ✂.

|| прым. інсцэніровачны, ✂.

інсцэніроўка, ✂, ж.

1. гл. інсцэніраваць.

2. Інсцэніраваны твор, спектакль.

   • Цікавая і. рамана.