Verbum

інтаксікацыя, ✂, ж. (спец.).

Атручэнне арганізма ядавітымі рэчывамі — таксінамі.

|| прым. інтаксікацыйны, ✂.

інтанаваць, ✂; незак. (кніжн.).

Вымаўляць або выконваць з якой-н. інтанацыяй (у 1 і 3 знач.).

інтанацыя, ✂, ж.

1. Рытміка-меладычны лад мовы, чаргаванне павышэнняў і паніжэнняў тону голасу пры вымаўленні.

   • Пытальная і.
   • Апавядальная і.

2. Характар вымаўлення, які выражае пачуцці таго, хто гаворыць.

   • Сардэчная і.
   • Аратарскія інтанацыі.

3. Дакладнае па вышыні выкананне ўсіх музычных гукаў.

   • Фальшывая і.

|| прым. інтанацыйны, ✂.

інтарэс, ✂, м.

1. Асаблівая ўвага, цікавасць, якія праяўляюцца да каго-, чаго-н.

   • Вялікі і. да ўсяго новага.

2. мн. Патрэбнасці, імкненні, мэты.

   • Эканамічныя інтарэсы дзяржавы.

3. Карысць, выгода. Няма ніякіх інтарэсаў ехаць туды.

інтрадукцыя, ✂, ж. (спец.).

Кароткі ўступ у некаторых музычных творах.

|| прым. інтрадукцыйны, ✂.

інтрыга, ✂, ж.

1. Скрытыя непрыстойныя дзеянні для дасягнення чаго-н.

   • Весці інтрыгу супраць каго-н.

2. Развіццё галоўнага дзеяння ў рамане, драме (кніжн.).

   • Складаная, заблытаная і.

3. Любоўная сувязь.

   • Любоўная і.

|| памянш. інтрыжка, ✂.

інтрыгаваць, ✂; незак.

1. супраць каго (чаго). Весці інтрыгі (у 1 знач.).

2. каго (што). Узбуджаць цікавасць чым-н. загадкавым, таямнічым.

|| зак. заінтрыгаваць, ✂.

інтрыган, ✂, м. (неадабр.).

Чалавек, які займаецца інтрыгамі (у 1 знач.).

• Палітычны і.

|| ж. інтрыганка, ✂.

|| прым. інтрыганскі, ✂.

інтрыганства, ✂, н.

Паводзіны і ўчынкі інтрыгана.

інтуіцыя, ✂, ж.

1. Чуццё, тонкае разуменне, пранікненне ў самую сутнасць чаго-н.

   • Чалавек багатай інтуіцыі.

2. Непасрэднае пазнанне ісціны без дапамогі вопыту і лагічных вывадаў (спец.).

|| прым. інтуітыўны, ✂.