Verbum

інакш, прысл.

1. Тое, што і іначай.

2. далучальны злуч. уступальны. Далучае члены сказа, якія растлумачваюць змест папярэдніх слоў ці сказаў.

◊

• Інакш кажучы — іншымі словамі.

• Так ці інакш — ва ўсякім выпадку, тым ці іншым спосабам.

інаўгурацыя, ✂, ж. (спец.).

Урачыстая працэдура ўступлення на пасаду кіраўніка дзяржавы.

інахадзь, ✂, ж.

Спосаб конскага бегу, пры якім адначасова выкідваюцца наперад абедзве правыя нагі або абедзве левыя.

інаходзец, ✂, м.

Конь, які бегае інахаддзю.

іначай, прысл.

1. прысл. Іншым спосабам, па-другому.

   • Зрабіць і.

2. супраціўны злуч. уступальны. У адваротным выпадку, а то.

   • Трэба спяшацца, і. спазніцца можна.

інвалід, ✂, м.

Чалавек, які поўнасцю або часткова страціў працаздольнасць у выніку ранення, знявечання ці хваробы.

• І. вайны.
• І. першай групы.

|| ж. інвалідка, ✂.

|| прым. інвалідны, ✂.

інваліднасць, ✂, ж.

Стан, становішча інваліда, непрацаздольнасць.

• Пенсія па інваліднасці.

інварыянт, ✂, м.

1. Велічыня, што застаецца нязменнай пры тых або іншых пераўтварэннях (спец.).

2. У мовазнаўстве: адзінка, якая заключае ў сабе асноўныя прыметы сваіх канкрэтных рэалізацый.

   • Семантычны і.

|| прым. інварыянтны, ✂.

інвентар, ✂, м.

1. Сукупнасць прадметаў, прылад, якія складаюць маёмасць прадпрыемства, установы, арганізацыі.

   • Спартыўны і.
   • Сельскагаспадарчы і.

2. Вопіс такіх прадметаў, рэестр.

   • Скласці і.

◊

• Жывы інвентар — цяглавая і малочная жывёла.

• Мёртвы інвентар — прылады працы і іншая маёмасць.

|| прым. інвентарны, ✂.

інвентарызаваць, ✂; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) вопіс інвентару.

• І. маёмасць.

|| наз. інвентарызацыя, ✂.