інвалід, ✂, м.

Чалавек, які поўнасцю або часткова страціў працаздольнасць у выніку ранення, знявечання ці хваробы.

  • І. вайны.
  • І. першай групы.

|| ж. інвалідка, ✂.

|| прым. інвалідны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)