Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

інсаляцыя, , ж. (спец.).

Асвятленне сонечнымі промнямі.

  • Ступень інсаляцыі памяшкання.

|| прым. інсаляцыйны, .

інсінуацыя, , ж. (кніжн.).

Паклёпніцкая выдумка, накіраваная супраць каго-н.

|| прым. інсінуацыйны, .

інспектаваць, ; незак.

Правяраць правільнасць чыіх-н. дзеянняў шляхам нагляду і інструктавання.

  • І. школу.

|| наз. інспектаванне, і інспекцыя, .

інспектар, , м.

Службовая асоба, якая займаецца інспектаваннем каго-, чаго-н.

  • Фінансавы і.

|| прым. інспектарскі, .

інспекцыя, , ж.

  1. гл. інспектаваць.

  2. Установа, арганізацыя, якая інспектуе каго-, што-н.

    • Санітарная і.

|| прым. інспекцыйны, .

інспіраваць, ; зак. і незак. (кніжн.).

Нагаворамі, падбухторваннем выклікаць (выклікаць) у каго-н. якія-н. думкі, погляды і пад.

  • І. беспарадкі.

|| наз. інспірацыя, і інспіраванне, .

інспіратар, , м. (кніжн.).

Той, хто інспіруе што-н.

|| прым. інспіратарскі, .

інстанцыя, , ж.

Асобная ступень у сістэме падначаленых адзін другому органаў (дзяржаўных, партыйных, судовых і інш.).

  • Вышэйшыя інстанцыі.
  • Хадзіць па інстанцыях.

|| прым. інстанцыйны, .

інструктаваць, ; зак. і незак.

Даць (даваць) каму-н. кіруючыя ўказанні.

  • І. рабочых па тэхніцы бяспекі.

|| зак. праінструктаваць, .

|| наз. інструктаж, і інструктаванне, .

інструктар, , м.

Службовая асоба, якая інструктуе каго-, што-н.

  • І. фізкультуры.
  • І. па турызме.

|| ж. інструктарка, .

|| прым. інструктарскі, .