інструментальшчык, ✂, м.

Рабочы, спецыяліст, заняты вырабам інструментаў (у 1 знач.).

  • Слесар-і.

|| ж. інструментальшчыца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)