Verbum

спарадычны, ✂, ж. (кніжн.).

Непастаянны, выпадковы, які праяўляецца нерэгулярна.

• Спарадычная з’ява.

|| наз. спарадычнасць, ✂.

спаражніць, ✂; зак.

Зрабіць парожнім, пустым.

• С. збан.

|| незак. спаражняць, ✂.

|| наз. спаражненне, ✂.

спаражняцца, ✂; зак.

1. Стаць парожнім, пустым.

   • Пасуда спаражнілася.

2. Выдаліць з арганізма рэшткі ператраўленай ежы (разм.).

3. Пазбавіцца ад цяжарнасці шляхам выдалення плода (разм.).

|| незак. спаражняцца, ✂.

спаралізаваць, ✂; зак.

1. Давесці да стану паралічу.

   • Ногі спаралізавала (безас.).

2. перан. Пазбавіць магчымасці дзейнічаць, аслабіць праяўлення чаго-н.

   • Страх спаралізаваў яе.
   • С. сілы ворага.

спарахнелы, ✂.

1. Які згніў, ператварыўся ў труху.

   • Спарахнелыя дошкі.

2. перан. Пра чалавека: састарэлы, драхлы.

|| наз. спарахнеласць, ✂.

спарахнець, ✂; зак.

1. Згаіць, ператварыцца ў труху, пыл.

   • Бервяно спарахнела.

2. перан. Пра чалавека: састарэць, зрабіцца драхлым.

спаржа, ✂, ж.

Травяністая расліна з тонкім, ледзь прыкметным лускаватым лісцем, тоўстыя белыя падземныя парасткі якой ужываюцца ў ежу.

|| прым. спаржавы, ✂.

спарнець, ✂; незак.

Станавіцца больш спорным (у 1 знач.).

• Дождж усё спарнее.

спароць, ✂; зак.

1. Адпароць.

   • С. карункі з сукенкі.

2. Зняць (звычайна зверху ўніз) адкуль-н.

   • С. птушынае гняздо з бярозы.

3. Скалоць, пакалоць чым-н. вострым (разм.).

|| незак. спорваць, ✂.

спартакіяда, ✂, ж.

Масавае спаборніцтва па розных відах спорту.

|| прым. спартакіядны, ✂.