чва́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Тое, што і чаўкаць (у 2 знач.).
|| наз. чва́канне, -я, н.
чвартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго.
У старажытнасці: пакараць (караць) смерцю адсячэннем рук, ног і галавы.
|| наз. чвартава́нне, -я, н.