ху́каць, -аю, -аеш, -ае; незак., на каго-што, у што і без дап.
Выпускаць ротам струмень паветра, каб сагрэць, прыцішыць боль і пад.
Х. на рукі.
|| аднакр. ху́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| зак. паху́каць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. ху́канне, -я, н.