Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

фундава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак., што (разм.).

1. Тое, што і фундзіць.

2. Аказваць спонсарскую дапамогу, фінансаваць.

|| наз. фундава́нне, -я, н.

фунда́мент, -а і -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Падмурак, аснова для сцен будынка і пад.

Заліць ф.

2. -у, перан. База, апора, аснова чаго-н.

Ф. ведаў.

Навуковы ф.

|| прым. фунда́ментны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Фундаментная пліта.

фундамента́льны, -ая, -ае.

1. Вялікі, трывалы і моцны.

Ф. дом.

2. перан. Абгрунтаваны, глыбока навуковы.

Фундаментальная навуковая праца.

3. Галоўны, асноўны.

Фундаментальная бібліятэка.

|| наз. фундамента́льнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

фунда́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто засноўвае што-н. ці дае фінансавыя сродкі на заснаванне.

|| прым. фунда́тарскі, -ая, -ае.

фундзі́ць, -джу́, -дзі́ш, -дзі́ць; -дзі́м, -дзіце́, -дзя́ць; незак., што (разм.).

Частаваць каго-н., купляць што-н. каму-н. у падарунак.

Ф. марожанае.

фунду́к, -у́, м.

1. Адзін з відаў арэшніку, што расце на поўдні.

2. зб. Плады гэтага арэшніку.

фунікулёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пад’ёмнае збудаванне з канатнай цягай, прызначанае для перавозкі пасажыраў на крутых пад’ёмах, у гарах.

|| прым. фунікулёрны, -ая, -ае.

фу́нкцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. З’ява, якая залежыць ад іншай і змяняецца па меры змянення іншай з’явы.

2. У матэматыцы: закон, паводле якога кожнаму элементу аднаго мноства ставіцца ў адпаведнасць некаторы элемент іншага мноства.

Лінейная ф.

Трыганаметрычная ф.

3. Работа, спецыфічная дзейнасць, што выконваецца органам, арганізмам і пад.

Ф. залоз.

4. Роля, значэнне, назначэнне чаго-н.

Функцыі крэдыту.

5. Абавязак, кола дзейнасці.

Службовыя функцыі.

Функцыі прафкама.

|| прым. функцыяна́льны, -ая, -ае.

функцыянава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; незак.

Дзейнічаць, быць у рабоце, працаваць.

Ужо месяц функцыянуе бальніца.

|| наз. функцыянава́нне, -я, н.

функцыяна́льны, -ая, -ае.

1. гл. функцыя.

2. Выкліканы функцыянаваннем чаго-н., залежны ад дзейнасці, а не ад структуры чаго-н.

Ф. падзел працы.

Функцыянальнае парушэнне сардэчнай дзейнасці.