тхлань, -і, ж. (разм.).
1. Балоцістае месца.
Конь разам з коннікам праваліўся ў т.
2. Гніль, цвіль, сырасць.
Патыхала тхланню.
тхлі́на, -ы, ж.
Тухлы, гнілы пах.
Тхлінаю пахне.
тхло, -а, н. (разм.).
Тое, што і тхліна.
З балот цягнула тхлом.