мы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. Утвараць працяжныя гукі «му-му».
Цяля мыкае.
2. перан. Неразборліва гаварыць што-н.; мармытаць.
|| зак. прамы́каць, -аю, -аеш, -ае.
|| аднакр. мы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. мы́канне, -я, н.