лыч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Выцягнутая пярэдняя частка галавы ў некаторых жывёл.
Свіны л.
2. перан. Твар (у 1 знач.; груб.).
|| памянш. лы́чык, -а, мн. -і, -аў, м.
лы́чка, -а, мн. -і, -чак і -чкаў, н.
1. гл. лыка.
2. пераважна мн. Вузкія папярочныя нашыўкі на пагонах.
Яфрэйтарскія лычкі.