футро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.
1. гл. футраваць.
2. Слой, абліцоўка з якога-н. вогнетрывалага або хімічна стойкага матэрыялу для пакрыцця ўнутранай паверхні металургічных печаў, каўшоў і пад.
футро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто займаецца футроўкай.
2. Той, хто гандлюе футрам.
|| ж. футро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 2 знач.).
футурало́гія, -і, ж. (спец.).
Навука, якая займаецца прагназаваннем сацыяльных працэсаў.
|| прым. футуралагі́чны, -ая, -ае.
футуро́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.
Спецыяліст па футуралогіі.
футуры́зм, -у, м.
Фармалістычная плынь у літаратуры і мастацтве пачатку 20 ст., якая ў імя стварэння новага стылю адмаўляла рэалізм і культурную спадчыну.
|| прым. футурысты́чны, -ая, -ае.
футуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Паслядоўнік, прыхільнік футурызму.
|| ж. футуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. футуры́сцкі, -ая, -ае.
футэ́рка, -а, мн. -і, -рак, н. (разм.).
Кароткае футра.
Купілі ф. для хлапчука.
фуфа́йка, -і, ДМ -фа́йцы, мн. -і, -фа́ек, ж.
1. Цёплая вязаная кашуля.
2. Куртка, пашытая на ваце; ватоўка.
|| прым. фуфа́ечны, -ая, -ае.
фуэтэ́, нескл., н.
У класічным танцы: фігура (у 2 знач.) з характэрным махавым рухам нагі, які дапамагае павароту або вярчэнню танцоўшчыка.