Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

футро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

1. гл. футраваць.

2. Слой, абліцоўка з якога-н. вогнетрывалага або хімічна стойкага матэрыялу для пакрыцця ўнутранай паверхні металургічных печаў, каўшоў і пад.

футро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто займаецца футроўкай.

2. Той, хто гандлюе футрам.

|| ж. футро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 2 знач.).

футурало́гія, -і, ж. (спец.).

Навука, якая займаецца прагназаваннем сацыяльных працэсаў.

|| прым. футуралагі́чны, -ая, -ае.

футуро́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па футуралогіі.

футуры́зм, -у, м.

Фармалістычная плынь у літаратуры і мастацтве пачатку 20 ст., якая ў імя стварэння новага стылю адмаўляла рэалізм і культурную спадчыну.

|| прым. футурысты́чны, -ая, -ае.

футуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік, прыхільнік футурызму.

|| ж. футуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. футуры́сцкі, -ая, -ае.

футэ́рка, -а, мн. -і, -рак, н. (разм.).

Кароткае футра.

Купілі ф. для хлапчука.

фуфа́йка, -і, ДМа́йцы, мн. -і, -фа́ек, ж.

1. Цёплая вязаная кашуля.

2. Куртка, пашытая на ваце; ватоўка.

|| прым. фуфа́ечны, -ая, -ае.

фуэтэ́, нескл., н.

У класічным танцы: фігура (у 2 знач.) з характэрным махавым рухам нагі, які дапамагае павароту або вярчэнню танцоўшчыка.