чыкільга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
Ісці, кульгаючы, прыпадаючы на адну нагу.
|| наз. чыкільга́нне, -я, н.
чыкіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.
Тое, што і чыкільгаць.
|| наз. чыкіля́нне, -я, н.
чылі́йцы,-аў, адз. чылі́ец, -лійца, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чылі.
|| ж. чылі́йка, -і, ДМ -лійцы, мн. -і, -лі́ек.
|| прым. чылі́йскі, -ая, -ае.
чылі́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.
Тое, што і цырыкаць.
|| наз. чылі́канне, -я, н.
чым¹, злуч.
1. злуч. параўнальны. Ужыв. для сувязі параўнальных сказаў і членаў сказа са значэннем параўнання, супастаўлення, якія паясняюць у галоўным сказе прыслоўе ці прыметнік у форме вышэйшай ступені параўнання.
Лепш ехаць, чым ісці.
Я крыху дужэйшы, чым ты думаеш.
2. злуч. супастаўляльны. Падпарадкоўвае даданыя супастаўляльныя сказы і часткі сказа пры суадносным слове «тым» у галоўным сказе.
Чым хутчэй імчыцца аўтамабіль, тым далей павінны свяціць яго фары.
3. Уваходзіць у склад састаўнога непадзельнага злучніка «перш чым», пры дапамозе якога падпарадкоўваюцца даданыя часавыя сказы.
Перш чым есці, трэба мыць рукі.
чы́мся¹, злуч. параўнальны (разм.).
Ужыв. для сувязі параўнальных зваротаў, якія паясняюць адзін з членаў сказа ў форме вышэйшай ступені параўнання.
Мёд саладзейшы, ч. цукеркі.
чы́мся², займ. неазнач. (разм.).
Тое, што і чымсьці.
Ён быў ч. незадаволены.
чын¹, -у і -а, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. -у. Службовы разрад у вайсковых і цывільных служачых.
Ч. маёра.
На заводзе ў яго быў вялікі ч., дырэктарскі.
2. -а. Пасада або асоба, якая займае пасаду (разм.).
Чыны дыпламатычнага рангу.
○ Класныя чыны — цывільныя званні, якія прысвойваюцца пракурорска-следчым работнікам пракуратуры.
Ніжні чын — салдат у царскай арміі ў адрозненне ад афіцэраў.
◊
Чын чынам (чынаром); чын па чыну (разм.) — найлепш; так, як трэба.