Verbum

метлюжо́к, -жку́, м.

Травяністая кармавая расліна сямейства злакавых.

М. лугавы.

|| прым. метлюжко́вы, -ая, -ае.

мето́дыка, -і, ДМ -дыцы, мн. -і, -дык, ж.

Сукупнасць метадаў пракгычнага выканання чаго-н., а таксама навука аб метадах навучання.

М. беларускай мовы.

|| прым. метады́чны, -ая, -ае.

метр¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзінка вымярэння даўжыні ў метрычнай сістэме мер, роўная ста сантыметрам.

Квадратны м.

Пакой даўжынёй тры метры.

2. Лінейка такой даўжыні з нанесенымі на ёй дзяленнямі на сантыметры.

Складны м.

|| прым. метро́вы, -ая, -ае.

метр², -а, мн. -ы, -аў, м.

У вершаскладанні: памер верша.

Ямбічны м.

метра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да метрапалітэна, напр.: метрабуд, метрабудаўнік, метравакзал, метратраса, метралінія, метрастанцыя.

метра́ж, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Велічыня чаго-н. у метрах.

2. Плошча памяшкання ў квадратных метрах.

М. пакоя.

метрало́гія, -і, ж.

Навука аб вымярэнні фізічных велічынь, метадах і сродках забеспячэння іх адзінства і спосабах дасягнення дакладнасці.

|| прым. метралагі́чны, -ая, -ае.

метрано́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор з маятнікам, які адзначае кароткія прамежкі часу, звычайна выкарыстоўваецца для вызначэння тэмпу ў музыцы.

|| прым. метрано́мны, -ая, -ае.

метранпа́ж, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Старшы наборшчык друкарні, які вярстае набор у старонкі або кіруе такой вёрсткай.

метрапалітэ́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Гарадская электрычная чыгунка, звычайна падземная.

|| прым. метрапалітэ́нны, -ая, -ае і метрапалітэ́наўскі, -ая, -ае (разм.).